Güzel havalarda bu kolay. Sabah kahvaltıdan sonra, herrrşeyi olduğu gibi birakıp parka koşarız. Çocuklar okula başlayalı , okul çıkışı okulun bahçesindeki parkta vakit geçürüyoruz. Bu park diğer parklar gibi tabanına o yumuşak şeylerden döşenmiş değil. Taş ve toprak var. İki kaydırak bir salıncaktan sonra taşlarla, yapraklarla oynuyorlar. Tüm parkları kumla,taşla toprakla doldursalar keşke.
Yağmurlu havalar da bizi yavaşlatmıyor. Yağmur durmuşsa yine parkta çamurla oynuyorlar. Yerde buldukları çubukları çamura saplamak, su birikintilerinin üzerinde zıplamak büyük zevk onlar için. Yağmur botlarının bu durumda ne kadar çok işe yaradığını söylememe gerek yok sanırım.
Kar yağınca işler biraz daha kompleks hale geliyor tabii ama yine de durmuyoruz. Böyle havalarda teçhizat önemli : Kalın bir palto-tercihen kaz tüylü-, kar tulumu, kar botu, atkı, bere ve su geçirmeyen eldivenler. Tüm bunları üç çocuğa girdirmek en az yarım saat sürüyor ama emeğimin karşılığını alıyorum :). Çocuklar karda debelenip, kar topu oynadıktan sonra evde güzeeel bir uyku çekiyorlar. Kanada'da bizim bir de kızağımız vardı. Çocukları binanın bahçesinde kızağa koyup karda sürüklüyorduk ki büyük eğlenceydi onlar için. Kanada'da birkaç yıl geçirmesem karın keyfini çıkarmayı öğrenemezdim sanırım.
Bu sabah uyandığımızda lapa lapa yağan karı gördük. Çocuklar 'Yaşasınn kar topu oynıyycaaz' diye sevinç çığlıkları attılar ama bu heyecanları kısa sürdü. Zira kar tutmadı ve biz okul yolunu tuttuk yine. Belki bir dahaki sefere...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder